Pracując z Muratorem, gdy byłam wysyłana do bardzo interesującego domu dostawalam wytyczne co abym np. bryłę zrobila w pionie z dala.
Takie zadanie uzmysłowiają, że ważny jest cel fotografii, którą wykonujey.
Z obecnej poerspektywy widzę, że czasami jest lepiej oddalić się od fotografowanego obiektu.
Widzimi wtedy więcej. A to co fotografujemy dostaje innych proporcji.
Lubię ten sposób pdojeścia.
Okrążając spokojnie zbliżamy się do budynku. Nie atakujemy go od razu obiektywem. W miarę jak mija czas wyciszamy się a uważność pokazuje nam więcej fajnych elementów. A sam budynek jakby się sam przedstawiał.
To tak jak z rozwiązywaniem problemów.
Powoli ekspolrujemy, szukamy połączeń, skojarzeń. Nie biegniemy do celu na czas.
Kreatywność potrzebuje czasu i oddechu.
